Leiderschap en logistiek: Bart vertelt over zijn werk bij Qbuzz

Bart (32) is sinds vorig jaar bij Qbuzz in dienst als teammanager en stuurt samen met zijn collega zo´n 140 buschauffeurs aan. Altijd al gefascineerd door de bussen in de stad en graag met mensen aan het werk. ‘Mooi om nu zelf onderdeel te zijn van de bussen die de stad faciliteren en de mensen die daarop rijden mag aansturen om samen de regio bereikbaar te houden.’

Hij merkt dat het dienstverlenende en het aansturen van mensen echt zijn ding is. Maar ook logistiek vindt hij interessant. ‘Bij Qbuzz kan ik dit nu combineren, door met bussen te werken en ik de mensen op de bussen mag aansturen.’ De puzzel om een dienstregeling op de weg te zetten in combinatie met roosters en chauffeurs is in werkelijkheid complexer dan je denkt. ‘Vroeger dacht je, die chauffeur rijdt de hele dag dezelfde rondjes en dacht je niet aan pauzes of aflossen.’ Dat hoeft Bart gelukkig niet allemaal alleen op te lossen, maar maakt zijn baan wel uitdagend en afwisselend.

‘Heel vroeger dacht ik wel, gaaf om op zo’n grote bus door de stad te rijden en dan zag ik mezelf al heel netjes halteren bij een bushalte bijvoorbeeld, maar meer ook niet.’ Nu hij bij Qbuzz werkt, wilde hij graag zijn bus rijbewijs halen. En dat heeft hij gedaan. ‘Naast dat het mij heel erg leuk leek om in zo’n groot voertuig rond te mogen rijden, ervaar ik nu ook dat wat mijn mensen dagelijks doen. Ik kan mij hiervoor veel beter inleven in wat ze meemaken.’

En dat nam Bart wel heel letterlijk. Hij heeft zijn rijbewijs zeer recent gehaald, en reed de laatste tijd al eens een ritje terwijl er een chauffeur naast zat. ‘Maar toen er laatst geen chauffeur beschikbaar was om een dienst te rijden, besloot Bart voor het eerst alleen op pad te gaan. ‘Ik stond netjes bij een halte en wilde mijn weg weer vervolgen.’ Binnen de bebouwde kom geldt in het verkeer dat je als bus voorrang hebt als je dan je knipperlicht aan zet. ‘Dat deed ik dus ook, de twee auto’s achter mij stopten al netjes. Er kwam echter nog een derde achteraan, die reed wel door en parkeerde boos zijn auto voor mij.’ Bart probeerde rustig te blijven, want ja, je hebt toch ook reizigers in je bus. ‘Ik deed mijn raam een stukje open en wilde aangeven dat ik voorrang heb, maar daar kreeg ik niet eens de kans voor, want ik werd al uitgemaakt voor van alles wat ik hier liever niet herhaal. Dan schrik je toch wel even van zoveel agressiviteit.’ Buschauffeurs hebben in de bus de mogelijkheid om via een alarmknop direct een collega op te roepen die ook live mee kan kijken via camera’s in de bus. ‘Ik twijfelde om de alarmknop in te drukken, en gelukkig was het in dit geval ook niet nodig, maar ik ga wel alle bussen laten controleren of deze knop goed werkt, want je staat er verder in zo’n situatie wel alleen voor.’ Bart merkt dat deze gebeurtenis hem toch meer doet dan hij vooraf had verwacht. ‘Het blijft toch in je hoofd zitten. Ook al had ik voorrang, en handelde ik volgens de regels, je twijfelt dan toch aan jezelf. Ik begrijp nu veel beter hoeveel impact dit kan hebben op chauffeurs.’

Bart is een echte mensen-mens. En vindt het fijn dat veel collega’s zich ook echt al vertrouwd voelen bij hem. ‘We hebben als teammanagers de deur van ons kantoor altijd letterlijk openstaan.’ En natuurlijk is Bart ook in voor de leuke dingen. ‘Ik vind het zelf leuk om af en toe wat lekkers te maken, en merkte dat meer collega’s dat hadden. Dus we hebben nu een paar keer per jaar een hapjesdag waarbij iedereen die dat leuk vindt iets lekkers meeneemt. En dat is echt heel leuk. En lekker natuurlijk.’